🔴 प्रिय सुधीर…. असाच बहरत रहा🔴

प्रिय सुधीर,
तुला आज ‘माणिक सन्मान पुरस्कार’ प्रदान करण्यात येत आहे. त्याबद्दल मी कोणाचं अभिनंदन करू? हा पुरस्कार मिळाल्याबद्दल तुझं? का तुझ्या सुखदुःखात भक्कमपणे तुझ्या मागे उभे राहून तुला सातत्याने प्रोत्साहन देणाऱ्या सौ ज्योती शेठ मॅडमचं? का तुला या पुरस्कारासाठी निवडणाऱ्या लोकविकास सामाजिक संस्थेच्या निवड समितीचं? यानिमित्ताने या तिघांचेही मी मनापासून अभिनंदन करतो.

सुधीर, तुझ्या पन्नासाव्या वाढदिवसाच्या निमित्ताने लिहिलेल्या एका लेखात ‘सुधीर, तू असाच दरवळत रहा’ , असे मी म्हटले होते. त्याप्रमाणे तुझा सुगंध त्यानंतरही सातत्याने दरवळत राहिला आहे ही माझ्या दृष्टीने अत्यंत आनंदाची गोष्ट आहे. सेवानिवृत्त झाल्यानंतर तू आता शांत होऊन कुटुंबीयांच्या आणि आम्हा मित्रांच्या वाट्याला येशील असे ज्योती मॅडमना आणि आम्हालाही वाटले होते. पण आमचा भ्रमनिरास झाला. तुझ्या कार्याचा वारू त्यानंतरही जास्त वेगाने धावला आणि तू यशाची अनेक शिखरे पादाक्रांत केलीस याचा मला अत्यंत अभिमान आहे.

अनेक संस्थाही तुझ्या मार्गदर्शनाने आणि सक्रिय प्रयत्नांनी हळूहळू यशाची शिखरे गाठत आहेत याचा मी साक्षीदार आहे. यात मी किती संस्थांची नावे घेऊ? पण त्यातल्या तीन महत्त्वाच्या संस्था म्हणजे रंगसुगंध, कोकण मराठी साहित्य परिषद आणि ऋतुरंग. या अनेक संस्थांच्या माध्यमातून तू अनेक माणसे जोडलीस, त्यांच्यातील सुप्त गुणांना खतपाणी घातलंस आणि त्यांना मोठं केलंस हा तुझा मोठेपणा! पुस्तकबागेच्या माध्यमातून आणि संस्कारातून महाडमधील कितीतरी मुले आज अनेक क्षेत्रात नांवलौकिक मिळवताहेत हे तुझेच कर्तृत्व.

‘ काही जण जन्मतःच मोठी असतात, काही जणांवर मोठेपण लादलं जातं आणि काही जण आपल्या अंगीभूत गुणांनी मोठी होतात’ अशा आशयाचं शेक्सपियर यांचं प्रसिद्ध वाक्य आहे. जिद्द, चिकाटी, स्वावलंबन व स्वकर्तृत्वाने मोठेपणा प्राप्त केलेल्या व्यक्ती समाजात अपवादानेच आढळतात. अशा कांही व्यक्तींपैकी तू एक आहेस असे मला वाटते. कारण एखाद्या क्षेत्रात, विशेषत: सांस्कृतिक क्षेत्रात कौटुंबिक पार्श्वभूमी असेल तर एखाद्या कलाकाराला यशाची शिखरं पादाक्रांत करण्यास वेळ लागत नाही. पण अशी कुठलीही पार्श्वभूमी नसताना स्वतःच्या अंगभूत गुणांनी मोठ्या झालेल्या व्यक्तींमध्ये तुझा समावेश करावा लागेल.

कोणत्याही क्षेत्रात नावलौकिक मिळवणं आणि मिळवला तर तो टिकवून ठेवणं अवघडचं. पण ही कसरत सांभाळून प्रेम, जिव्हाळा, माणुसकी, आपलेपणा, कृतज्ञता या सर्वांनी तू नावलौकिक मिळविलास आणि अनेक दशके तू तो टिकवलासही त्याबद्दल तुझं मनापासून कौतुक.

सुधीर, तुझ्यातल्या माणुसकी बद्दल मी काय लिहू? कै. हरवंदेकाकांचे उदाहरण येथे देणे योग्य आहे का नाही मला माहिती नाही. पण त्यांच्या शेवटच्या काळात काही वर्षे तू त्यांना वडिलांसारखं जपलंस आणि सांभाळलंस. त्यांना स्मृतिभ्रंश झाला असताना आणि ते रस्ता चुकले असताना अनेकदा तु त्यांना शोधलंस आणि घरी त्यांना घरी आणून सोडलंस, त्यांच्या प्रकृतीची काळजी घेतलीस, घरी हवे नको ते पाहिलंस हे फार कमी लोकांना माहिती आहे. त्यांचे अचानक देहावसान झाले त्या दिवशी तू परगावी होतास. महाडला आल्यानंतर त्यांच्या जाण्याने तुला झालेल्या अपरिमित दुःखाचा मी एक साक्षीदार आहे. अनेक मित्रांच्या कौटुंबिक संकट काळात धावपळ करताना आणि त्यांचे मागे ठामपणे उभे राहताना मी तुला पाहिले आहे. या व्यावहारिक जगात अशी माणुसकी जपणारी व्यक्ती अभावानेचं आढळते.

मी महाडला तीस पस्तीस वर्षांपूर्वी लहान मुलांचा डॉक्टर म्हणून आलो आणि वैद्यकीय क्षेत्राबरोबरच अनेक सांस्कृतिक, साहित्यिक, सामाजिक, शैक्षणिक क्षेत्रात कार्यरत असणाऱ्या मित्रांची आणि माझी ओळख झाली आणि त्यांच्याबरोबर काम करताना माझे जीवन चहुबाजूने समृद्ध होत गेलं. अशा अनेक मित्रांच्या यादीत तुझं नाव बरंच वर राहील. या सुरुवातीच्या काळात कर्मधर्मसंयोगाने तत्कालीन प्रांताधिकारी कै. श्रीवर्धनकरसाहेब, पोलीस उपअधिक्षक श्री दैठणकरसाहेब, सिविल जज श्री. पळणीटकर साहेब यांच्या संपर्कात आपण आलो आणि त्यादरम्यान तु, मी आणि नंदू (श्री नरेंद्र महाडिक) यांनी अनेक सामाजिक, शैक्षणिक आणि सांस्कृतिक कार्यक्रम राबविले (त्यातला एक २६ जानेवारीचा कार्यक्रम तु आजही आयोजित करतो आहेस) आणि कार्यक्रमागणिक आपली मैत्री अधिकाधिक घट्ट झाली यात काही वाद नाही. तुझ्यासारखी विविध क्षेत्रात कार्यरत असणारी मित्रमंडळी मला महाडला मिळाली याकरता मी परमेश्वराचा सदैव ऋणी राहील.

तुझं सूत्रसंचालन, कार्यक्रम व्यवस्थापन (इव्हेंट मॅनेजमेंट), तुझी नाट्य क्षेत्रातली उत्तुंग भरारी, पुस्तकबाग याबद्दल सगळीकडेच भरभरून लिहून आलं आहे. पण तुझी सर्जनशीलता (क्रिएटिव्हिटी) याबद्दल मला तुला सलाम करावाचं लागेल. को.म. सा.प चं जिल्हा अधिवेशन पाचाडला झालं. त्यावेळेस श्री मधु मंगेश कर्णिक (भाई) यांचा सत्कारही झाला. पण त्या सत्काराच्या वेळेस व्यासपीठावर उपस्थित असलेल्या सर्वांच्या हातात भाईंनी लिहिलेल्या व अत्यंत गाजलेल्या पुस्तकांचे फलक पाहून मी केवळ आश्चर्यचिकितच झालो नाही तर भारावून गेलो. कदाचित याच भावना श्री. मधु मंगेश कर्णिक यांच्याही असतील. या सृजनशिलतेच जेवढं कौतुक करावं तेवढं थोडंच. ऋतूरंगच्या अनेक कार्यक्रमात तुझी सृजनशीलता वापरून तू अत्यंत कलासक्त वृत्तीने परिश्रमपूर्वक केलेल्या नाविन्यपूर्ण व्यासपीठाचे व डिझाईनचे सर्व रसिक साक्षीदार आहेत.

शेवटी एकच. तुझे सामाजिक, सांस्कृतिक व साहित्यिक कार्य व त्यांच्या कार्यकक्षा दिवसागणिक बहरत (विस्तारत ) जावोत आणि तुला या सारखे अनेक पुरस्कार प्राप्त होऊन तुझ्या आयुष्यात अनेक आनंदाचे क्षण सातत्याने येत राहोत हीच परमेश्वरचरणी प्रार्थना.

परत एकदा तुझे, सौ. ज्योती शेठ मॅडमचे व लोकविकास सामाजिक संस्थेचे मनापासून अभिनंदन व सर्वांना शुभेच्छा.

                   तुझाच मित्र,
         - डॉ. चंद्रशेखर&nbsp;दाभाडकर